zondag 6 december 2009

Van Cuzco naar Bolivië

We zijn in ons derde land en dat deugd ( maar ook wel pijn, want het gaat zo snel).

Maar hier geraken dat was een paar andere mouwen.
Donderdag wouden we een ticketje kopen richting Copacabana, hier in Bolivië. Met de taxi richting Terrestre Terminal en daar aangekomen een beetje aan windowshoppen doen en prijzen vragen. Bleek dat elke maatschappij wel iets slecht kon zeggen over de andere. Allemaal vertelden ze wat voor leugens de anderen wel niet durvden vertellen. We stonden erbij en luisterden maar. We kozen dan maar voor de " eerlijkst uitziende" madam en hadden moeten weten dat "eerlijk uitziende" madammen niet altijd te vertrouwen zijn.

Vrijdag moesten we om 21.30 bij haar staan en dan kregen we een ticketje tot in Puno ( aan de Peruaanse kant van het Lake Titicaca) en dan een ander tot aan Copacabana ( aan de andere kant van het water dus). Zo gezegd, zo gedaan. Vrijdag, iets voor half tien (jepla, mijn schuld) stonden we aan haar deskje te wachten. Bleek dat we niet op de lijst stonden en dat ze nog in zeven haasten ergens anders een plekje zocht voor ons. Maar geen paniek, alles was in orde...
Om iets na 22uur (terwijl de bus vertrok om 22uur, angszweet overal...) kochten we een ticketje om uit het busstation te mogen (dat is de gewoonte hier) en zochten we onse bus. Die stond al niet op zijn normale standplaats, wat geweldig bizar is omdat Peru het best georganiseerde busland is dat we al zagen en dat schrijf ik echt zonder ironie ( bewaking, camara beveiliging, gefilmd worden als je de bus op stapt,...). Maar geen paniek, alles was echt in orde...
We stonden te wachten in de gietende regen want de mijnheer die de koffer van de bus normaal open doet, was plots verdwenen maar hey, weer geen paniek alles komt echt in orde.

Uiteindelijk mochten we instappen en bleek dat direct nadat we ons plekje hadden gezocht er geweldig veel pubers ook op die bus moesten kruipen. Zo veel dat er plaatsen tekort waren en dat er geweldig beschuldigend naar ons werd gekeken...maar geen paniek, weet je wel, alles komt in orde. We moesten verhuizen naar de beneden verdieping, gelukkig want Tom zijn raam lekte langs alle kanten.
Daar aangekomen moesten er 2 pubers plaats maken voor ons, en dat vonden die geweldig plezant want boven hadden ze geen zitplaats meer. ( je zag ze zo denken, gringos son tontos) Voor het eerst dacht ik, oef het komt in orde, ware het niet dat mijn zitkussen los zat en ik dus steeds naar voren klikte ( en dat zo voor een uur of 6), ware het ook niet dat de wc ondergescheten was door een (of meerdere) pubers van boven en dat je boven de bril moest hangen of je ook vol hing en dat die bus net stopte op het moment dat je niet wou. Maar dat had allemaal nog meegevallen had die wc geen raam gehad dat zo groot was dat iedereen je kon zien sukkelen met een bril vol stront en je gat in de lucht. Maar geen paniek, alles was in orde ;)

Na 6 uur kwamen we aan in Puno en daar kwam ook een van de 2 geweldige gekke Japanners aan...onze dag was direct goed. Peace and love...( maar dan in het Japans)

Daar moesten we 2.5 uur wachten op de volgende bus en geloof het of niet die was echt in orde
en zitten we nu in het zonovergoten Copacabana onze Boliviareis wat uit te stippelen.

4 opmerkingen:

  1. Je hebt toch genoeg foto's genomen van die bewogen busreis? Die zullen immers goed passen bij de reeks 'onvergetelijk' als jullie thuis een album maken.

    Geniet maar van Bolivië!

    Papa (vanuit het drijfnatte Dendermonde)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. sofieke, volgens mij was die busreis een echte shit-ervaring..... geniet van het zonneke, want hier is het natterdenatterdenat

    groetjessssssssssssss

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hahahahaha, Sofie ge zijt een echt schrijftalent en ge kunt het u allemaal direct voorstellen hé, zo plastisch omschreven, ik kijk al uit naar jullie volgende verslag! Bye Bye
    Larissa

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoy Sofieke en Tom,
    Allé, tweede poging want blijkbaar hebben jullie mijn eerste reactie niet ontvangen, volgens je ma!
    Zo te lezen hebben jullie een schitterende reis tot op heden gehad en ik vermoed dat er nog heel veel fantastische zaken op jullie zullen afkomen. Geniet er maar met volle teugen van. Ik heb me kostelijk geamuseerd met je reisverslag, de manier waarop je sommige zaken beschrijft zijn echt goddelijk, je hebt het gevoel als lezer dat je een stukje meereist. Sommige zaken spraken mij zeker aan om mee te beleven, maar andere zaken had ik toch mijn twijfels over, als je die WC op de bus beschrijft, tja..., ik stel het mij zo voor :)
    Enfin, blijf maar verder genieten én schrijven zodat we kunnen meegaan in jullie belevenissen en dromen, altijd mooi meegenomen. Heel veel plezier daar nog. Groetjes vanwege Marleen Van Lijsebetten.

    BeantwoordenVerwijderen