vrijdag 2 oktober 2009

walvissen zien en sterven

ahoi landrotten

uit het dagboek van een zeerat

datum: een dinsdag
plaats: Peurto Lopez
aan boord: blauwe vissersboot, met een wc, limoenen en een handvol toeristen, kapitein Wiston Churchill (geen mopje) en 2 handlangers
doel: walvissen spotten
Uur: half negen ´s morgens ( na 11 uur op een bus gezeten te hebben, om half 6 ´morgens toekomen in dit dorp, de haven bezoeken, dit bezoek vastleggen, ontbijten en vertrekken... het leven is aan de rappen)
Zee: niet echt rimpelloos ( Pacific Ocean)

Vlug kruipen we in de boot waar een bende toeristen op ons wachten: Ecuadorianen, een Pool en een praatzieke Deense. We krijgen eerst wat uitleg over eht feit dat het even kan duren vooraleer we walvissen zien maar he, dat de spirit belangrijker is dan geld ( en dat uit een mond van een kapitein die aan de Pool 20 dollar vroeg, aan de Deense 25 en wij voor 10 dollar meemochten, het leven is aan de durvers...)
Op en neer gaan we richting open oceaan. Plots een versnelling: de handlangers dachten iets gzien te hebben. Helaas vals alarm. Maar het heeft zijn effect niet gemist, iedereen kijkt naar het water en ziet ook enkel water. Op het puntje van onze bank zitten we te kijken en te staren ( al moet ik zeggen dat ik toen al iets zocht dat niet bewoog op het ritme van het water, wat in open oceaan heel moeilijk is)
Na 2 uur varen alweer een versnelling en we zien het: een staart van een walvis (of was het nu eerst de rug, dat weet ik niet meer) Iedereen kirt: ooh
Ondertussen zitten Tom en ik elk aan de andere kant van de boot naar beneden te kijken en laten we iets achter in de Oceaan (meerdere malen) Liefde is...

Na nog eens een uur zoeken en kirren zien we echt ongelooflijke dingen. (en dan heb ik het niet over mijn maaginhoud) Walvissen in groep, walvissen die een showke verkopen (salto's maken), salueren naar ons, of dat denken/hopen we toch, walvissen die onder de boot zwemmen, water omhoog spuwen,... Als een echte National Geografic Reporter keek ik ernaar en genoot ervan (toch wel ja)

Maar liefste dagobek: Galapagos is 5 dagen op een boot en ik weet niet wat mijn maag daar van vindt.

De ietswat minder stoere zeerat

1 opmerking:

  1. Hey Sofie,

    Ik lees dat je erover denkt om naar de Galapagos af te zakken... zeker doen (maar doe het op het einde van uw reis want al de rest zal hierbij verbleken ;))!!

    Enkele tips voor een Galapagostrip
    - boek uw vliegtuigticket in Quito (de vliegtuigtickets zijn wel belachelijk duur en bovendien moet je bij aankomst ook nog rekenen op een 100 dollar inkomgeld voor het N.P.)
    - zoek een plaats op een boot bij aankomst op de Galapagos. Wanneer de vliegtuigen aankomen zijn er altijd nog boten die extra volk zoeken. Vaak kan je aan een spotprijs mee. Ik ben er zo zelf naartoe gegaan en betaalde 500 dollar voor een rondreis van 10 dagen (incl de meest noordelijke eilanden) + 2 gratis overnachtingen in een hotel ter plaatse omdat de boot dan pas van wal ging. Sommige medepassagiers betaalden 4 tot 6 keer meer voor hetzelfde.
    Je moet je niet direct laten overtuigen. Kijk gerust eerst eens rond naar wat er op de markt is (of ga eens langs bij de verschillende cruise-aanbieders in het stadje)
    - Zoek een kleine boot (max 10 passagiers). Zo kan je op de meest interessante plaatsten aanmeren. Grotere schepen mogen slechts op bepaalde plaatsen aanmeren)
    - Kies voor een trip van 10 dagen!! Genovesa is echt de lange trip waard.
    - Een Engelssprekende natuurgids is een must!

    Veel plezier nog.
    Grtz,
    Jo

    BeantwoordenVerwijderen